Cała czwórka ogólnie odnosi się do świadomości, uznania, uznania i działania. Świadomość polega na rozpoznawaniu pozytywnych aspektów życia i życzliwości innych. Uznanie świadomie oznacza odnotowanie darowizn i wsparcia otrzymanego od innych. Uznanie idzie dalej, czując głęboko i wyrażając podziękowania za te wkład, podczas gdy działanie implikuje wykazanie wdzięczności poprzez gesty lub słowa, promując cykl życzliwości i pozytywności.
Cztery elementy wdzięczności często obejmują uznanie, zrozumienie, uznanie i ekspresję. Uznanie polega na zauważeniu dobrych rzeczy w życiu i wkładu innych. Zrozumienie odnosi się do zrozumienia wartości i wpływu tych wkładów na jego życie. Ocena polega na poczuciu uznania dla otrzymanej życzliwości, podczas gdy wyrażenie obejmuje komunikację tej wdzięczności, czy to według werbalnych podziękowań, notatek, czy aktów życzliwości.
W buddyzmie cztery podkreślone przeszkody są wdzięczności dla rodziców, nauczycieli, przyjaciół i wszystkich wrażliwych istot. Wdzięczność wobec rodziców podkreśla ofiary, które składają dla swoich dzieci. Wdzięczność wobec nauczycieli uznaje radę i przekazaną mądrość. Wdzięczność wobec przyjaciół uznaje wsparcie i wspólne społeczeństwo. Wreszcie wdzięczność wszystkim wrażliwym istotom obejmuje zrozumienie wzajemnych połączeń i współczucia wobec innych, wzmacniając znaczenie życzliwości na świecie.
Podmiot AA postawy wdzięczności obraca się wokół zachowania pozytywnej perspektywy, w szczególności w kontekście powrotu do zdrowia. Podkreśla znaczenie uznania i oceny wsparcia otrzymanego od innych i uznania poczynionych postępów. Takie podejście zachęca jednostki do skupienia się na pozytywnych aspektach życia, a nie na negatywnych doświadczeniach, promocji odporności i siły w obliczu wyzwań.
Etapy wdzięczności można uznać za świadomość, refleksję, wyraz i praktykę. Świadomość polega na rozpoznawaniu dobra w jego życiu i wkładu innych. Refleksja zachęca do większej kontemplacji tych pozytywnych wpływów i ich wpływu. Wyrażenie odnosi się do aktywnej komunikacji wdzięczności, werbalnie lub przez działania. Praktyka polega na zintegrowaniu wdzięczności z życiem codziennym, kultywowanie nawyku rozpoznawania, który może poprawić dobre samopoczucie i globalne relacje.
