De Bijbel spreekt grotendeels van de eeuwigheid en benadrukt de betekenis ervan in de context van de schepping van God en menselijke ervaring. Eeuwigheid wordt vaak beschouwd als de oneindige duur die zich verder reikt dan het huidige leven, waar het bestaan van God en Reign het menselijk begrip overstijgt. In Prediker 3:11 zei hij: “Hij maakte alles in zijn tijd mooi. Hij vestigde ook de eeuwigheid in het menselijk hart; niemand kan begrijpen wat God van begin tot eind heeft gedaan. Vers suggereert dat mensen een aangeboren aangeboren bewustzijn hebben van de eeuwigheid, wat wijst op een verlangen naar iets dat verder gaat dan tijdelijk bestaan.
Het bijbelse concept van eeuwigheid impliceert het idee van een eeuwige relatie met God. Hij weerspiegelt de overtuiging dat het leven doorgaat na fysieke dood, wat leidt tot eeuwige gemeenschap met God of tot de scheiding van Hem. Dit concept is fundamenteel voor de christelijke eschatologie, die zich bezighoudt met de eindgebeurtenissen van de wereldgeschiedenis en het ultieme bestemming van de mensheid. Passages zoals Apocalypse 21: 1-4 beschrijven een nieuwe hemel en een nieuw land, waar God onder zijn volk zal leven, wat de vervulling van het eeuwige leven met Hem betekent.
Jezus sprak over de eeuwigheid in verschillende leringen en bond het vaak aan de belofte van het eeuwige leven door geloof in Hem. In Johannes 3:16 zei hij: “Want God hield zoveel van de wereld dat Hij zijn enige zoon gaf, dat wie in hem gelooft niet vergaat maar eeuwig leven zal hebben.” Dit benadrukt de centrale boodschap van het evangelie: geloof in Jezus is de manier van het eeuwige leven. Bovendien verzekert Jezus in Johannes 10:28 zijn discipelen: ‘Ik geef ze het eeuwige leven en zij zullen nooit vergaan; Niemand zal ze uit mijn hand scheuren, ‘het versterken van de veiligheid van het eeuwige leven voor gelovigen.
Het eeuwige leven wordt volgens de Bijbel niet alleen beschreven als een eindeloos bestaan, maar als een kwaliteit van leven gekenmerkt door een persoonlijke relatie met God. In Johannes 17: 3 definieert Jezus het eeuwige leven als het kennen van de enige ware God en Jezus Christus, die Hij stuurde. Dit geeft aan dat het eeuwige leven in het heden begint aan gelovigen en zich manifesteert in spirituele transformatie en gemeenschap met God. Hij benadrukt een leven, hoop en vervulling door verbinding met de Schepper.
De Bijbel beschrijft verschillende activiteiten en ervaringen waaraan gelovigen tijdens de eeuwigheid zullen deelnemen. Openbaring 21: 3-4 vertegenwoordigt een moment waarop God elke traan zal vegen, en er zal geen pijn, lijden of dood meer zijn. Deze passage brengt een visie over van eeuwige vreugde en vrede in de aanwezigheid van God. Bovendien spreekt Apocalypse 22: 3-5 over gelovigen die God dienen en met Hem regeren, de nadruk op de actieve en vastberaden aard van het leven in de eeuwigheid. Het wereldthema is dat van aanbidding, gemeenschap en een relatie hersteld met God, vrij van de grenzen en worstelingen van het aardse bestaan.
