De Bijbel geeft niet expliciet aan dat het huwelijk verplicht is voor alle individuen. Hoewel het huwelijk vaak wordt omschreven als een wenselijke en belangrijke instelling in bijbelse lessen, is er geen mandaatkrachten om te trouwen. Geschriften bieden verschillende voorbeelden en lessen met betrekking tot het huwelijk, en benadrukken de betekenis ervan voor het bedrijf en de voortzetting van familielijnen, maar ze wettelijk het huwelijk niet als een vereiste voor alle gelovigen.
Hoewel de Bijbel het idee van het huwelijk bevordert en het presenteert als een heilige alliantie, verklaart het niet dat het huwelijk verplicht is. In 1 Korinthiërs 7 bespreekt de apostel Paulus de voordelen van het huwelijk en het celibaat, wat suggereert dat de resterende single een geldige en eervolle keuze kan zijn voor degenen die het kunnen accepteren. Hij benadrukt dat elk individu een beslissing moet nemen volgens zijn situatie en zijn beroep, wat aangeeft dat het huwelijk geen noodzaak is, maar eerder een persoonlijke keuze.
De vraag of het huwelijk een must in de Bijbel is, is genuanceerd. De Schriften benadrukken het belang van huwelijkse relaties in verschillende contexten, zoals voortplanting en wederzijdse ondersteuning. Veel bijbelse persoonlijkheden, waaronder Jezus en Paulus, bleven echter vrijgezel en pleiten voor de waarde van het celibaat. Dit suggereert dat als het huwelijk wordt geschat, het geen absolute vereiste is om zijn doelstelling te bereiken of een rechtvaardig leven te leiden volgens de bijbelse principes.
De Bijbel presenteert het huwelijk als een belangrijk aspect van het leven, vooral in de context van de training van gezinnen en gemeenschappen. Dit vereist echter niet dat individuen niet trouwen om een bevredigend of vroom leven te leiden. De focus op het huwelijk in de Bijbel richt zich vaak op de potentiële voordelen ervan in plaats van het op te leggen als een strikte verplichting. Individuen worden aangemoedigd om het advies van God te vragen over hun persoonlijke situatie, of het nu leidt tot het huwelijk of een leven van celibaat.
Het is niet geclassificeerd als een zonde in de Bijbel om niet te trouwen. Ingangen erkennen dat verschillende mensen verschillende oproepen en paden in het leven kunnen hebben. 1 Korinthiërs 7 erkent bijvoorbeeld de geschenken van het huwelijk en het celibaat, wat aangeeft dat elke staat zijn eigen verdiensten heeft. De beslissing om te trouwen of single te blijven wordt overgelaten aan een persoonlijke overtuiging en een goddelijke richting, in plaats van beschouwd te worden als een moreel falen of een zonde tegen bijbelse lessen.