Benzerlikleri paylaşmasına rağmen toplantılar ve mahkeme aynı değildir. Arkadaşlık genellikle romantik ilişkileri keşfetmek için daha rahat ve daha az yapılandırılmış bir yaklaşımı ifade eder. Bu genellikle en iyi kimin bağlandığımızı görmek için birkaç kişiyle dışarı çıkmayı içerir. Öte yandan, mahkeme genellikle uzun vadeli bir taahhüt ve evliliği amaçlayan daha ciddi ve kasıtlı bir süreç olarak kabul edilir. Mahkeme genellikle aile üyelerinin onaylanmasını içerir ve ilişkinin geleceği ile ilgili daha tanımlanmış beklentilere sahip olabilir.
Avlu ve randevu arasındaki fark esas olarak niyet ve yerçekimi seviyesinde yatmaktadır. Toplantılar rahat ve esnek olabilir, bu da bireylerin net bir hedef olmadan çeşitli insanları karşılamalarını sağlar. Mahkeme ise, genellikle bir yaşam partneri bulma eğilimindedir. Mahkeme genellikle aile bağlılığı ve katılım gibi değerleri vurgularken, toplantılar uzun vadeli bağlar olmadan kişisel zevk ve keşiflere öncelik verebilir.
Dinli geçit töreni gerçekten bir toplantı türü olarak düşünülebilir, ancak daha ciddi niyetlere odaklanır. Düğüm geçit töreninde, çift genellikle evliliğe doğru ilerlemek için daha fazla anlayış ve derinlemesine uyumluluğu kolaylaştıran faaliyetlerde bulunur. Her ne kadar nikah geçit töreni ve toplantılar birlikte zaman geçirmeyi içermesine rağmen, düğün geçit töreni genellikle daha fazla yapılandırılmış direktiflere sahiptir ve daha fazla sosyal veya aile beklentileri içerebilir.
“Mahkeme” terimi genellikle geleneksel veya tarihsel bağlamlarda, daha resmi bir romantik katılım sürecini tanımlamak için kullanılır. Toplumsal standartlar daha gayri resmi ve ara sıra ilişkilere doğru geliştiğinde, tarihleme popüler bir terim haline gelmiştir. Önceki zamanlarda, Mahkeme Mahkemesi, ailenin ciddi niyetlerinin ve katılımının altını çizerken, toplantılar ortakların seçiminde ilişkilerin değişen dinamiklerini ve bireysel özgürlüğü yansıtan bir dönem olarak ortaya çıktı.
Toplantılar mahkemeyi 20. yüzyılın ortalarında, özellikle İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra değiştirmeye başladı. Kentleşmenin artışı, cinsiyet rollerindeki değişiklikler ve sosyal özgürlüklerdeki artış, bireylerin evlilik geçit törenini tanımlayan aynı aile baskıları olmadan bugüne çıkmalarına izin verdi. Bu değişiklik, daha rahat etkileşimleri ve daha geniş bir toplantı kültürünü mümkün kıldı, bu da romantik ilişkileri keşfetmenin daha az resmi bir aracı olarak modern bir tarih anlayışına yol açtı.