Duygularınızı çok uzun süre kaldırdığınızda, birkaç olumsuz sonuç ortaya çıkabilir. Başlangıçta, bu, kendini stres veya endişe olarak gösterebilen duygusal gerginlik birikimine yol açabilir. Zamanla, duyguları ifade edememe duygusal uyuşukluğa veya ayrılmaya neden olabilir, bu da başkalarıyla bağlantıları zorlaştırır. Kronik kaldırılma, ruh sağlığını da etkileyebilir ve artan depresyon veya sinirlilik gibi durumlara yol açabilir. Daha uzun duygular silinir, onları tedavi etmek ve etkili bir şekilde yönetmek daha zor olabilir.
Uzun bir süre için Holmon’un zihinsel ve fiziksel sağlık üzerinde zararlı etkileri olabilir. Duygularını düzenli olarak gizleyen insanlar, sürekli olarak iç duygusal manzaralarına doğru gezintiye çıkmadan yelken açıyorlar. Bu aynı zamanda sosyal geri çekilmeye yol açabilir, çünkü gerçek duygularını paylaşamamaları nedeniyle başkalarından kopuk hissedebilirler. Uzun vadede, duyguların saklanma yeri ilişkileri ifade edebilir, bu da başkalarının ihtiyaçlarını ve deneyimlerini anlamasını zorlaştırır.
Duyguların bastırılmasının yan etkileri değişebilir. Fiziksel olarak, bedensel strese yanıt nedeniyle baş ağrısı, yorgunluk ve sindirim problemleri gibi semptomlara katkıda bulunabilir. Duygusal olarak, bastırma, beklenmedik veya uygunsuz bir şekilde patlayabilen yalnızlık, üzüntü veya öfke duygularının artmasına neden olabilir. Beynin, azaltma veya konsantre olma zorluğu gibi davranışsal değişiklikler de meydana gelebilir, çünkü beyin, başa çıkmadık duyguları yönetmek için mücadele ediyor. Bu etkilerin yaşam kalitesi ve dünya çapında refahı üzerinde önemli bir etkisi olabilir.
Duygularımızı gizlediğimizde, kendimizin ve çevremizdeki kişilerin kopukluk hissi hissedebiliriz. Bu, iç çatışmalara yol açabilir, çünkü ifade edilmemiş duygular gerçekten hissettiğimiz ve kendimizi sunma şeklimiz arasında bir gerilim yaratır. Zamanla, duyguların saklanma yeri kişisel büyümeyi ve öz farkındalığı engelleyebilir, çünkü bireyler duygusal ihtiyaçlarından kopabilirler. Buna ek olarak, bu davranış tecrit duygularına katkıda bulunabilir, çünkü diğerleri ek sosyal bağları olan özgünlük veya açıklık eksikliğini algılayabilir.
Bastırılmış duygular yüzeye çıktığında, bunu güçlü ve bazen ezici bir şekilde yapabilirler. Bu süreç, genellikle görünüşte küçük tetikleyicilere yanıt olarak, öfke veya üzüntü gibi ani duygusal patlamalar olarak kendini gösterebilir. Bu duygular ortaya çıktığında, bireyler bir rahatlama ve karışıklık karışımını hissedebilirler, çünkü uzun vadeli duygular sonuçta tanınır. Bu versiyon katartik olabilir, ancak güvenlik açığı ve iyileşme ihtiyacına da yol açabilir. Tanınma ve bu duygulara karşı mücadele duygusal refah için gereklidir ve kişisel gelişim ve ilişkilerin iyileştirilmesi için bir fırsat sunabilir.