Genel olarak tanımlanan dört iletişim stili teyit edilir, agresif, pasif ve pasif-agresiftir. İddialı iletişim, başkalarının haklarını göz önünde bulundururken düşünceleri, duyguları ve ihtiyaçları net ve saygılı bir şekilde ifade ederek karakterize edilir. Öte yandan agresif iletişim, başkalarının duygularını dikkate almadan görüşlerini veya ihtiyaçlarını enerjik veya düşmanca bir şekilde ifade etmekten ibarettir. Pasif iletişim, bireyler düşüncelerini veya duygularını ifade etmekten kaçındığında, genellikle kızgınlık veya hayal kırıklığı duygularına yol açtıklarında ortaya çıkar. Son olarak, pasif-agresif iletişim, bireylerin olumsuz duyguları sorunları açıkça çözmek yerine ince ve çatışma dışı bir şekilde ifade ettikleri dolaylı direnç veya kaçınma anlamına gelir.
Temel iletişimin dört tarzı, pasif, agresif ve pasif-agresif bir iddiayı içerir. Tahmin edilen iletişimciler, başkalarına saygı duyarken düşüncelerini ve duygularını güvenle ifade ederler. Pasif iletişimciler ihtiyaçlarını veya duygularını ifade etmekten kaçınma eğilimindedir ve potansiyel yanlış anlamalara yol açar. Agresif iletişimciler genellikle ihtiyaçlarını ve arzularını başkalarına karşı karşı karşıya kalabilecek veya saygısızlık edebilecek şekilde ifade ederler. Pasif-agresif iletişimciler, olumsuz duygularını dolaylı olarak ifade ederek genellikle konuşmalarda karışıklık ve gerginlik yaratırlar. Bu stilleri anlamak, bireylerin iletişimlerini ve ilişkisel dinamiklerini geliştirmelerine yardımcı olabilir.
Dört ana iletişim yöntemi sözel, sözsüz, yazılı ve görsel iletişimden oluşur. Sözlü iletişim, mesaj iletilecek şekilde telaffuz edilen veya telaffuz edilen kelimelerin kullanımını ifade ederken, sözel olmayan iletişim beden dili, jestler, yüz ifadeleri ve görsel temas içerir, bu da bir mesajın anlamını önemli ölçüde etkileyebilir. Yazılı iletişim, e -postalar, mektuplar, raporlar ve SMS dahil olmak üzere bilgilerin yazılı metin yoluyla iletimini ima eder. Görsel iletişim, genellikle karmaşık fikirleri kolaylaştıran bilgilerin anlaşılmasını ve elde tutulmasını geliştirmek için görüntüler, grafikler, grafikler ve videolar gibi görsel yardımlar kullanır.
Beş iletişim tarzı genellikle olumsuzluklar, agresif, pasif, pasif-agressive ve. İddialı iletişim, dürüstlük ve kendisine ve diğerlerine saygı ile karakterizedir. Agresif iletişim başkalarının duygularını dikkate almaz ve karşı karşıya kalabilir. Pasif iletişim, kendi ihtiyaçlarınızı veya duygularınızı ifade etmeyerek çatışmalardan kaçınmaktır. Pasif-agresif iletişim, genellikle alay veya erteleme ile olumsuzluğu dolaylı olarak ifade eder. Manipülatif iletişim, genellikle suçluluk veya gözdağı kullanarak başkalarını aldatıcı bir şekilde kontrol etmeye veya etkilemeye çalışmaktır. Her tarzın farklı özellikleri vardır ve kişilerarası ilişkiler üzerinde farklı bir etkiye sahiptir.
Dört iletişim öğesi gönderen, mesaj, destek ve alıcıdır. Gönderen, net bir mesajın iletilmesinden sorumlu, iletişimi başlatan birey veya varlıktır. Mesaj, karmaşıklıkta ve bağlamda değişebilen bilgi veya içeriğin iletişimidir. Destek, telaffuz edilen kelimeler, yazılı metin veya görsel yardım gibi mesajın iletildiği kanalı ifade eder. Son olarak, alıcı, iletilen bilgilerin yorumlanmasından ve anlaşılmasından sorumlu olan mesajı alan kişi veya gruptur. Her unsur, etkili iletişim garantisinde önemli bir rol oynar.