De zeven fasen van conflictoplossing bieden een gestructureerde benadering om meningsverschillen te behandelen en wederzijds aanvaardbare oplossingen te vinden. Het proces begint in het algemeen met de identificatie van het probleem, wat impliceert dat het conflict is. Vervolgens drukken de twee delen hun perspectieven en hun gevoelens uit, zodat elke partij wordt gehoord. Daarna reflecteren de partijen op mogelijke oplossingen, waardoor creativiteit en openheid mogelijk zijn. Zodra een lijst met opties is gegenereerd, is de volgende stap om deze oplossingen te beoordelen op basis van eigen vermogen en haalbaarheid. Dit leidt tot de selectie van de beste optie die aan beide partijen voldoet. De zesde stap is om de gekozen oplossing te implementeren, zodat de twee partijen hun rollen en hun resolutieverantwoordelijkheden omvatten. Ten slotte is het essentieel om het resultaat na een tijdje te beoordelen om de effectiviteit ervan te beoordelen en de nodige aanpassingen aan te brengen.
De acht stappen in conflictoplossing vergroten het basiskader door meer details aan het proces toe te voegen. Het begint meestal door het conflict en de betekenis ervan te herkennen. Hierna moeten de betrokken partijen een tijd en een plaats van discussie definiëren en een omgeving garanderen die bevorderlijk is voor een dialoog. Elke deelnemer heeft dan de mogelijkheid om zijn team zonder onderbreking te delen, wat begrip bevordert. Vervolgens bespreekt de groep de onderliggende belangen en moet het conflict leiden, verder gaan dan de posities van de motivaties erachter. Zodra de diepe oorzaken zijn geïdentificeerd, treden er een brainstormen voor oplossingen op en evalueren de partijen de samenwerkingsopties. De volgende stap is om een consensus te bereiken over de meest acceptabele oplossing. Na de implementatie is het cruciaal om te volgen om ervoor te zorgen dat de oplossing werkt en indien nodig aanpassingen aan te brengen.
De tien stappen om conflicten op te lossen bieden over het algemeen een completere aanpak om geschillen te behandelen. Het proces begint door te erkennen dat een conflict bestaat en ermee instemt het te verhelpen. Vervolgens moeten de partijen zich voorbereiden op de discussie door relevante informatie te verzamelen en te beslissen over het discussieformaat. Tijdens het gesprek heeft elke persoon tijd om zijn mening te uiten. Daarna wordt actief luisteren gebruikt om begrip te garanderen. De volgende stappen zijn om gemeenschappelijke doelstellingen en interesses te identificeren, na te denken over mogelijke oplossingen en deze oplossingen samen te beoordelen. Zodra een overeenkomst is gesloten, moeten beide partijen de oplossing aangaan en vergaderingen plannen om de voortgang te beoordelen en de nodige aanpassingen aan te brengen. Deze gestructureerde aanpak kan helpen concentratie te behouden en een samenwerkingsatmosfeer te bevorderen.
Zeven tips voor het beheren en oplossen van conflicten richten zich op praktische strategieën om de interpersoonlijke dynamiek te verbeteren. Ten eerste is de praktijk van actief luisteren cruciaal; Dit houdt echt in dat het standpunt van de andere persoon wordt gehoord. Ten tweede, kalm blijven, helpt klimmen te voorkomen, waardoor een meer constructieve discussie mogelijk is. Ten derde bevordert het probleem dat het probleem rechtstreeks wordt opgelost in plaats van het te vermijden, open communicatie. Ten vierde is het essentieel om zich te concentreren op het probleem, en niet op de persoon, om respect en beleefdheid te behouden. Ten vijfde kan het gebruik van “I” -verklaringen in plaats van de “u” beschuldiging helpen gevoelens te uiten zonder de schuld te geven. Ten zesde is bereid om compromissen te sluiten essentieel om een wederzijds aanvaardbare resolutie te vinden. Ten slotte kan het overwegen van een bemiddelaar van een derde deel een onpartijdig perspectief bieden en een productievere dialoog vergemakkelijken.
De zeven stadia van conflictoplossing volgens de Bijbel richten zich vaak op de principes van liefde, nederigheid en vergeving. Het proces begint in het algemeen door het conflict te herkennen en de noodzaak van resolutie te erkennen. Daarna worden de betrokken partijen aangemoedigd om nederigheid en liefde te benaderen, proberen te begrijpen in plaats van te winnen. De derde stap omvat gebed, om advies en wijsheid te vragen bij het beheer van de situatie. De vierde stap richt zich op open communicatie, waarbij elke partij zijn gevoelens en zijn standpunten uitdrukt zonder oordeel. De vijfde stap stimuleert verlaten onderzoek en benadrukt het belang van het laten loslaten van de wrok. Ten zesde moeten de partijen samenwerken aan een oplossing die beide partijen eert en bijbelse principes weerspiegelt. Ten slotte versterkt de viering van de resolutie de relatie en versterkt het verband tussen de betrokken partijen, wat een weerspiegeling is van de christelijke ethiek van verzoening en liefde.