De uitvoering van de genegenheid kan worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder ervaringen uit het verleden, onderwijs en individuele persoonlijkheidskenmerken. Veel mensen leren hun emotionele expressiemodellen tijdens de kindertijd, waar omgevingen die fysieke genegenheid of emotionele openheid ontmoedigen, kunnen leiden tot moeilijkheden om liefde later in het leven te tonen. Angst voor kwetsbaarheid of een gebrek aan begrip van het uiten van gevoelens kan ook bijdragen aan deze strijd. Bovendien kunnen maatschappelijke normen bepalen hoe genegenheid moet worden uitgedrukt, wat betekent dat individuen zich onzeker voelen over hun eigen gevoelens of acties.
Probleem hebben om de genegenheid uit te drukken komt vaak van emotionele blokken die kunnen worden geworteld in de persoonlijke geschiedenis. Mensen die trauma, afwijzing of onsamenhangende genegenheid in eerdere relaties hebben ondergaan, kunnen het moeilijk vinden om liefde te openen en te tonen. Deze moeilijkheid kan worden verergerd door sociale angst of angst voor oordeel, waarbij individuen vrezen dat hun gevoelens niet wederzijds zijn of dat ze verkeerd worden begrepen. Bijgevolg kan de aarzeling bij het uiten van zijn genegenheid zich manifesteren als een terugtrekking of een terughoudendheid om intieme gebaren aan te gaan, zoals omhelzingen of verbale bevestigingen.
Het onvermogen om genegenheid te tonen kan worden geassocieerd met bepaalde persoonlijkheidskenmerken of stijlen. Personen met vermijdende gehechtheidsstijlen vinden het bijvoorbeeld vaak moeilijk om emoties uit te drukken en kunnen prioriteit geven aan de onafhankelijkheid van intimiteit. Dit schema kan moeilijkheden veroorzaken bij het tot stand brengen van diepe verbindingen en de neiging om emotionele afstand te behouden. Bovendien kunnen mensen met persoonlijkheidskenmerken zoals introversie of hoge niveaus van angst een uitdaging vinden om openlijk de genegenheid uit te drukken, omdat ze misschien de voorkeur geven aan eenzaamheid of de angst om overweldigd te worden door uitwisselingen emotioneel.
De uitvoering van de acceptatie van de genegenheid kan een weerspiegeling zijn van onderliggende problemen die verband houden met zelfrespect of ervaringen uit het verleden. Personen die te maken hebben gehad met afwijzing of kritiek, hebben misschien een overtuiging ontwikkeld dat ze liefde en zorg niet waard zijn. Deze gemoedstoestand kan obstakels creëren voor acceptatie van genegenheid, omdat individuen zich ongewenst of bezorgd kunnen voelen over de wederkerigheid van deze gevoelens. Bovendien kunnen de ervaringen van trauma of nalatigheid leiden tot wantrouwen van anderen, waardoor het moeilijk is voor iemand om te geloven dat een echte genegenheid wordt aangeboden zonder bijbedoelingen.
Wanneer iemand geen genegenheid kan tonen, betekent dit vaak diepere emotionele uitdagingen of ongemak met intimiteit. Deze arbeidsongeschiktheid kan wijzen op een angst voor kwetsbaarheid, waarbij de individuele genegenheid geassocieerd met een potentieel letsel of afwijzing. Hij kan ook een gebrek aan emotioneel bewustzijn weerspiegelen of begrijpen hoe hij zich kan verrichten aan aanhankelijk gedrag. Uiteindelijk kan het onvermogen om affectie uit te drukken of te ontvangen een impact hebben op relaties, wat resulteert in misverstanden en een emotionele afstand als het niet wordt aangepakt door open communicatie en autoreflectie.
